Onze Commandant, Johan Devogeleer, neemt je mee langs de belangrijkste locaties van onze rondgang op paasmaandag.
Paasmaandag, drie uur 's morgens: klaroengeschal weerklinkt door de straten van Lembeek.
Iedere Lembekenaar luistert gespannen terwijl zijn hart enkele klopjes sneller gaat slaan, de "Paasprocessie" is vertrokken. Gevormd door de verschillende soldatengroepen die, volgens aloude traditie, eer betuigen aan Sint Veroon - patroonheilige van onze parochie.
Sinds 1932 wekten deze muziekflarden, vergezeld van het hoefgeklop ook de gevoelens op van enkele mensen van het gehucht 'Congo' die dan de beslissing namen eveneens hun steentje bij te dragen tot de feestelijkheden.
De "Soldatenclub Congo" was geboren en werd boven de doopvont gehouden door volgende peters:
Edmond Dubois - stichter en secretaris (geheimschrijver)
Joseph Leroy - voorzitter en generaal
Alfons Vogeleer - schatbewaarder
Alexander Marcelis - feestbestuurder
Joseph Aerts en Alfons Vantieghem - kommissarissen
Op 8 augustus 1932 trokken zij naar het gemeentehuis waar toenmalig Burgemeester Nerinckx zijn goedkeuring gaf. Scaillat werd aangeduid als Commandant want hij was sergeant geweest bij het leger. De vlag werd gedragen door Pierre Vogeleer. Tambour-Major was Calbut en Monkske Dubois en Fons van Betteke (Vogeleer) waren de Luitenanten. Volgend probleem was de uniformen. Na lang zoeken zijn ze in Charleroi beland waar ze uniformen huurden van een vroegere afdeling van de infanterie van het Franse leger. De muziekkapel bestond enkel uit tamboers en klaroenen. Deze werden destijds aangekocht bij de firma 'Lambrecht' te Brussel.
De eerste deelname was een feit met 32 soldaten. Het tweede jaar werd op geen inspanning gezien om de groep op te smukken. Alexander Marcelis werd commandant en kreeg twee adjuncten namelijk Alfred Paridaens en Jef van Linne (Aerts). Pierre Plasmans, nieuwe muziekmeester, vulde het muziekkorps aan met verscheidene instrumenten. Hij schreef ook zelf een mars: "La Classe". De groep groeide snel uit tot 106 soldaten. Tisch Pachter en Jean Bik componeerden het krijgslied "De Congoleesche March" componeerden en het uniformen werd gehuurd bij de Ets Jan Plasman te Brussel tot ze later door de Club gekocht werden.
De groep verwierf zelfs buiten Lembeek bekendheid. "Den Internationale trein" stopte speciaal te Halle om de Soldaten van de Congo naar Rijsel te brengen waar werd deelgenomen aan een groot folkloristisch feest. Onder het bewind van verschillende Commandanten zoals Felix Spruit en Jozef Marcelis breidde de groep meer en meer uit tot de oorlog kwam opdagen als spelbreker en de activiteiten noodgedwongen dienden stopgezet te worden. Na de oorlog namen enkele dappere terug de teugels in handen om met onverdroten ijver aan de heropbouw te beginnen. De eerste repetitie sloeg Jefke Kas de twee overblijvende trommels aan diggelen zodat ze onmiddellijk naar Brussel moesten waar bij Van Parijs nieuwe trommels werden aangekocht en dit niet tegenstaande de financiële moeilijkheden die ermee gepaard gingen.
Vanaf de jaren vijftig, onder leiding van Commandant Vankerckhove Albert, maar vooral door de onmetelijke inzet van zijn opvolger, Commandant Felix Gremmelprez samen met zijn stafofficieren, werd de groep terug uitgebouwd en verfraaid tot een 200-tal soldaten (1982). De 87 soldaten, 87 muzikanten, 10 bijldragers en 6 dokters stonden als één man achter hun officieren, die waren:
Commandant: Felix Gremmelprez
Vaandeldraager: Jean Godeau (+)
Tambour-Major: Gustaaf Paridaens (+)
Luitenanten: Henri Marcelis (+), Albert Schiettecatte (+)
Muziekmeester: José Geeroms (+)
Adjuncten muziek: Roger Vandevelde (+), Raoul Vankerckhove (+).
In 1982 vierde de Soldatenclub Congo haar 50 jaar bestaan. Er werd in 't stretje, ook de officierenstraat genoemd, 3 dagen feest gevierd met een optredens van onderandere Salim Segers en Paul Severs. Op zondag volgde er een rondgang met alle soldatengroepen en een bevriend soldatenkorps uit Gerpinnes. Er werd voor deze gelegenheid een bronzen plaat op ons toenmalig lokaal (Café Soldatenclub) bevestigd.
In 1992 vierde de groep haar 60ste verjaardag. De feestelijkheden gingen door aan de "Nieuwe Ballon".
In 2007 beslist het bestuur (op dat moment: Felix, Gremmelprez, Victor Vanderheyden, Jan Neef, Romain Coffernils, Rudi Pickaert, Jan Demaeseleer, Michel Leunens, Johan Dekegel en Johan Devogeleer) om de vereniging juridisch van een feitelijke vereniging te laten overgaan naar een vzw. Dit jaar werd ook de 75ste verjaardag gevierd op dezelfde plaats als in 1992. Alle soldatengroepen en de kasdragers waren opnieuw van de partij vor een optocht. De groep verkreeg het Koninklijke Predicaat en is werd vanaf dan "Koninklijke Soldatenclub Congo".
In 2015 nam onze voorzitter Felix Gremmelprez ontslag na jaren van trouwe dienst. De vereniging heeft veel te danken aan deze grote man!
Het bestuur stond voor een moeilijke opdracht en op 12 november 2015 werd Johan Devogeleer verkozen als nieuwe voorzitter Commandant. Hij is momenteel omringd door een hecht team van bestuursleden (Victor Vanderheyden, Jan Neef, Rudi Pickaert, Jan Demaeseleer, Michel Leunens, Johan Dekegel, Stephane Devogeleer, Mike Similon) en heel veel vrijwilligers.
Het gehucht "Congo" (Lembeek) grenst aan de gemeenten Clabecq en Tubize, wat meteen de aanwezigheid van een aanzienlijk aantal Walen in het regiment verklaart. Bij de stichting telde de vereniging 'zegge en schrijve' 32 leden, die een uniform van de Franse infanterie omgordden. Momenteel telt de Soldatenclub Congo met haar ruim 250 leden, waarvan de helft muzikanten. De piekfijne uniformen en de discipline binnen haar rangen dwingen elk jaar opnieuw de bewondering af van de vele toeschouwers. Deze club is het enige regiment waarvan het hoofdkwartier buiten het centrum is gevestigd.